O Άρης είναι πιο φωτογραφημένος πλανήτης από τη Σελήνη.Και αυτό,αν μη τι άλλο,καταδεικνύει με τον πιο γλαφυρό τρόπο την απαξίωση στην οποία περιέπεσε ο δορυφόρος της Γης, αμέσως μετά την επίσκεψη του ανθρώπου.Οι αστροναύτες των αποστολών «Αpollo» έφεραν ως σουβενίρ πίσω στη Γη περίπου 380 κιλά σεληνιακών πετρωμάτων,τα οποία φυλάσσονται ως κόρην οφθαλμού,και στη συνέχεια σιωπή.Σε αυτά τα 40 χρόνια,η πιο ενδιαφέρουσα ίσως επιστημονική άποψη που ακούστηκε για τη Σελήνη,ήταν το πώς δημιουργήθηκε.Ότι δηλαδή προέκυψε από την ίδια την Γη,όταν στον πλανήτη μας προσέκρουσε ένα πλανητοειδές σώμα στο μέγεθος του Άρη. Η Σελήνη δεν είχε να αποκαλύψει πολλά μυστικά για το Σύμπαν και γι΄αυτό οι επιστήμονες τη «σνόμπαραν».Η εξέλιξη της τεχνολογίας οδήγησε αναπόφευκτα στην κατασκευή εξελιγμένων διαστημοσυσκευών εξοπλισμένων με παρατηρησιακά όργανα που στάλθηκαν να εξερευνήσουν άλλους πιο μακρινούς πλανήτες,πιο εξωτικούς και μυστηριώδεις,όπως η Αφροδίτη,ο Άρης,ο Ερμής,ο Κρόνος,ο Τιτάνας,ο Εγκέλαδος και πολλοί δορυφόροι.Οι πλανήτες αυτοί είχαν περισσότερα μυστικά να αποκαλύψουν για τον κόσμο που μας περιβάλλει.Οι παρατηρήσεις που έκαναν έδωσαν το έναυσμα για την ανάπτυξη νέων επιστημονικών πεδίων όπως η Αστρογεωλογία,η Αστροβιολογία,η Πλανητική Φυσική.Το ημιτελές παζλ.Τα όργανα των διαστημοσυσκευών και αργότερα εκείνα που μετέφεραν μαζί τους τα μικρά αυτοκίνητα ρομπότ (ρόβερς) που στάλθηκαν στον Άρη,ήταν σε θέση να συγκεντρώσουν πολύτιμες πληροφορίες για την ατμόσφαιρα των πλανητών,τη θερμοκρασία σε διάφορα υψόμετρα,την ταχύτητα των ανέμων,τα ηφαίστειά τους,τη σύσταση του εδάφους,την εξέλιξη τους στον χρόνο-καθώς δημιουργήθηκαν την ίδια περίπου χρονική περίοδο με τη Γη-τις παγωμένες τους επιφάνειες ή τους γεωλογικούς σχηματισμούς που μαρτυρούν ότι κάποτε υπήρχε εκεί νερό ή παγωμένο μεθάνιο.Οι γνώσεις αυτές συνέθεταν το ημιτελές παζλ για το πώς δημιουργήθηκε το ηλιακό μας σύστημα και το παζλ αυτό άρχισε να μεγαλώνει όταν οι παρατηρήσεις από τα ογκώδη επίγεια τηλεσκόπια ή και τα διαστημικά τηλεσκόπια,προσέθεταν νέες γνώσεις για τον γαλαξία μας και κατ΄επέκταση για το Σύμπαν.
Άλυτα μυστήρια. Η διεισδυτική ματιά του ανθρώπου στο βαθύ Διάστημα αποκάλυψε έναν λαβύρινθο άλυτων μυστηρίων για τη φύση του Σύμπαντος,τη σύστασή του,τις δυνάμεις που το κυβερνούν,το πώς ξεκίνησε να υπάρχει.Μεγάλοι επιστήμονες αφιέρωσαν τη ζωή τους για την αποκωδικοποίηση φαινομένων όπως οι μαύρες τρύπες,για τη στήριξη θεωριών λειτουργίας του Σύμπαντος,για την κατανόηση του χώρου και του χρόνου,για τη φύση της βαρύτητας, για τη φύση των απειροελάχιστων μορφών ύλης.Μπροστά σε αυτόν τον ωκεανό γνώσης που άρχισε να μας πλημμυρίζει,οι αστροφυσικοί έδειχναν περισσότερο ενθουσιασμό να ασχοληθούν με τη μελέτη ενός εξωπλανήτη ή την έκρηξη ενός σούπερ νόβα στο αχανές Διάστημα,παρά να σπαταλήσουν φαιά ουσία για μια Σελήνη που έχει μείνει ίδια και απαράλλακτη εδώ και δισεκατομμύρια χρόνια.
Γεωλογικό μουσείο.Το φεγγάρι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σαν ένα γεωλογικό μουσείο. Με παγωμένο πυρήνα,χωρίς το έδαφός του να κινείται και να αλλάζει όπως οι τεκτονικές κινήσεις που μετακινούν αέναα τις ηπείρους της Γης, το μόνο που έχει να δείξει-ίσως- είναι τα σημάδια από τα ανελέητα χτυπήματα μετεωριτών και αστεροειδών που κατέσκαβαν το έδαφος του φεγγαριού εκμεταλλευόμενοι την έλλειψη της προστατευτικής ατμόσφαιρας.
Πριν από 40 χρόνια,η άφιξη του ανθρώπου στο φεγγάρι ήταν η κορύφωση της επιστημονικής και τεχνολογικής γνώσης που είχε μέχρι τότε κατακτηθεί.Σήμερα,η γνώση αυτή, πλουσιότερη από ποτέ,ωθεί τον άνθρωπο να επιστρέψει ξανά,όχι για να κλείσει παλιούς λογαριασμούς αλλά για να εφορμήσει μακρύτερα και να φθάσει μέχρι τον Άρη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου