Στο 13 με 15% κυμαίνεται η παιδική επιθετικότητα στον ελλαδικό χώρο, είτε εντός είτε εκτός σχολείου και η βία είναι λεκτική και σωματική, όπως αναφέρει το ΑΠΕ.Η βία παρατηρείται κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, χωρίς να σημαίνει πως οι επαρχιακές πόλεις εξαιρούνται από το φαινόμενο.Σε ημερίδα του 1ου δημοτικού σχολείου Τριανδρίας, αναφέρθηκαν τα χαρακτηριστικά της παιδικής εγκληματικότητας: «Αποδέκτες της επιθετικότητας στο δημοτικό είναι κυρίως παιδιά που διατηρούν μία διαφορετικότητα ή αποκλίνουν στα χαρακτηριστικά τους από τα υπόλοιπα παιδιά (π.χ. έχουν μειονοτικό υπόβαθρο, παρουσιάζουν κάποιας μορφής υστέρηση).Οι δράστες εμφανίζονται σε μεγαλύτερα ποσοστά να είναι αγόρια, ενώ τα θύματα συνηθίζουν να αναφέρουν τα περιστατικά βίας που δέχονται στους γονείς τους και όχι στους δασκάλους. Τα λιγότερα περιστατικά επιθετικότητας στην αυλή του σχολείου παρατηρούνται κατά τη διάρκεια του διαλείμματος», τόνισε η διευθύντρια του 1ου δημοτικού, κ. Τριανταφυλλίδου.Η Κατερίνα Σουσαμίδου, σχολική σύμβουλος και ψυχολόγος, εξήγησε πως: «Bασική αιτία της παιδικής επιθετικότητας (εκτός από τη μίμηση προτύπου και την τηλεόραση), την ματαίωση, δηλαδή τη διάψευση των προσδοκιών των παιδιών ότι θα τους προσέξουν οι δάσκαλοι ή οι γονείς, καθώς και το ανελαστικό ωράριο και σχολικό πρόγραμμα. Τα σχολεία πρέπει να εφαρμόζουν στις ευέλικτες ζώνες θέματα και ασχολίες που αγαπούν τα παιδιά, έτσι ώστε να ξεφεύγουν από την ύλη του σχολείου».Παράλληλα, από έρευνα που διεξήχθη από το τμήμα Ψυχολογίας ΑΠΘ με θέμα «σχολική βία, ταυτότητες φύλλου και εθνικές ταυτότητες», βγήκαν τα εξής συμπεράσματα:«Δράστης εμφανίζεται να είναι τις περισσότερες φορές αγόρι, πιθανώς διαφορετικής εθνικής καταγωγής, ενώ ως θύματα αναγνωρίζονται τα κορίτσια ή οι μαθητές με καλούς βαθμούς, που δεν αποσιωπούν πλέον το περιστατικό, αντίθετα μιλούν σε δασκάλους ή φίλους τους.Οι μορφές βίας δε διαφοροποιούνται ηλικιακά, αν και στο δημοτικό είναι περισσότερο λεκτικές, ενώ στο γυμνάσιο και λύκειο φυσικές, λεκτικές και ρατσιστικές».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου